Dar

Życie człowieka to księga ziemi i nieba

Obraz prawdy maluje się jak rzeźba

Tak zapisywać by dzieło w cnotach widniało

I każdą burzę skutecznie przetrwało

Jednego oddechu nam trzeba z ust i duszy

Dzielące lody skutecznie pokruszy

Tylko przez siłę światła ciemność ustępuje

Wtedy pokój ruch planet  koryguje

Bierzemy chleb z rąk Boga dla ciała i duszy

Moc pokarmu  wiarę  głębi poruszy

Kwiatem zakwitnie żeby  oczy odtajały

W człowieku odbicie Boga widziały

Niesiemy w jestestwie pokrzepienie - dar życia

Zaszczepić w korzenie wiecznego bycia

W jedności struktury komnat! Jedność zagonów

W zespół dziecięcych i błogich tonów