Łódź inspiruje

(szkice)

I.

Łódź, stała się moją pasją...

Przypadkowo, mimo woli, nie wiem,

jak i dlaczego. Nie chcę, ale kojarzy

mi się z kobietą. Chociaź to nie to.

Ale, tak bardzo często, zaskakuje...

I ma tak liczne oblicza,

że pamięć nie jest w stanie

ich zliczyć...A

cóż dopiero opisać...

Starczyć może na kilka

tysięcy, nie tylko, wierszy...

Chciałbym, w tym kręgu

nie być ostatnim. Wiem,

nie będę pierwszym, Łodzią

zauroczonym, podatnym na

Łódzkie inspiracje.  Już nie

ma dla mnie wakacji...

Trzeba zgłębiać okresy historyczne.

Te prozaiczne i te heroiczne...

Nowoczesność i przeszłość.

Wielusetletnie, pasjonujące zawody,

z udziałem kilku narodów.

W wielu dzielnicach

i okolicach. Starania i troski,

wzdłuż osi Piotrkowskiej...

Łódź wielkomiejska i wiejska...

Nowoczesna i miejscami, zaniedbana.

Piękna, w swej bogatej różnorodności.

Zacząłem poetyckie szkice,

już dziś ich nie zliczę...

A za rok, lub dwa?

Tylko zdrowia mi trza...