*czerwiec 2014

Kupiłam moherowy beret –

w ecru kolorze. Elegancki,

bo lubię. W takim mi do twarzy -

z małą domieszką arogancji.

I z buntem samodzielnych myśli,

gdy media wygrywają wyścig.

Wygrały nawet z intelektem,

który zdjął czapki przed hasłami

powtarzanymi po tysiąckroć –

w głowach się prawdą rychło stały.

I pochyliły czwartej władzy,

zamiast, ze stoczni, pani Władzi.

Już azylanci za granicą –

nie ma dziś kogo internować.

Elity zaś inteligencji

aneksję Krymu mkną vetować –

niemiło wszak być okrzykniętym,

kimś, kto warcholi jak najęty

we własnym kraju, w którym kiedyś

śpiewali songi Kaczmarskiego.

A dziś dziękują opatrzności

za męża stanu - wojennego.

Już zapomnieli jak śpiewali,

kiedy ZOMOwcy... Przeszłość na nic.

Ktoś mi w ten beret metkę wszyje:

„Prać mechanicznie – czesać z włosem”.

Nieco poniżej – tuż nad karkiem

drobniutką czcionką: „Сделано в Польше”.