póki żyję

ogień w sercu płonie

uczucia przekuwam w wiersze

rozkwitają pąkami na płótnie

czasem snuję opowieści

cicho jak szelest stron na wietrze

co po mnie

czy ktoś wspomni

co słowa z myśli wydarły

morze wzruszeń marzeń olśnień

co po mnie

może tylko krzyż i pustka wibrująca ciszą

kalającą uszy