Gdy prawo jest bezprawiem

Nas których łowi się na haczyk prawa 

Widzimy - zabijają słodycz woali  

Jesteśmy dla świata jako uprawa

Wezwana pod pręgierz alochtona fali

Jeśli władz prawo igra z dekalogiem   

Ocenia życie w zwierzęcą ewolucję

To ciemność maluje drogę swym rogiem

Na prawdę życia nakłada atrybucję

Z ustaw piedestału, świszcze wiatr zwoju   

Wysyłając krajan w ślepe uliczki  

Odbierając wolność; pchają do boju

O treść wiary wśród bolączki i potyczki

Uchylaliśmy drzwi na jasne gamy  

Wiedząc że przyłapanych zabiorą w dyby  

Poznaliśmy prawo żelaznej bramy  

Dekalog  na ziemi gniotły stalowe tryby  

Czy to fakt: że cynizm praw może bratać    

Za nic ma życie rodzących się pokoleń  

Wciąż usiłuje prawo Stwórcy opętać     

Jakby nie widziało powstałych osmoleń