WYZŁACANIE 

wyszczuplała noc kwietniowa wcieram światło 

przez naskórek płochość źrenic płynność soli 

cień wskazówek jak przesłanie jak przynęta 

nie potrafię głód rozkleja chciwość boli 

jeszcze stopień dwie minuty kilka sekund 

gdzie gwarancja na jutrzejsze poprawiny 

Boży płomień mnie rozrywa nie ma rany 

trzeszczą członki wydłużają się kończyny 

tak niewiele a tak błogo bywaj słońce 

szepnij Panu co się w duszy tli i w głowie 

jesteś bliżej jesteś większe - nie wypada? 

rzeczywiście - przybij piątkę sam Mu powiem