A prze­cież ona

Przed­sta­wiła się do­tykiem dłoni

Chłod­na i sub­telna

Trochę niepew­ności

Oczy do­pełniły kielich

Ob­raz pełny i uczci­wy

W chwi­li tam­tej  

Imię nie miało znacze­nia  

W cza­sie i przes­trze­ni

Dwoje ludzi

Zanurzeni