Witaj Pani Wrzosowo :)
A ja w tym momencie w Pani wierszach zatapiam źrenice. :)

Myślę, że ten długopis jest naprawdę szczególny, jeśli nadałaś mu - droga autorko - określenie "kochany"; chyba nie napisałabym też "świeże wersy"... Wszystko inne bardzo mi się podoba.

Dziękuję Pani Aniu.
Bywają osoby, które mają swój ulubiony długopis i nie bywa to zwyczajne ulubienie dla długopisu ;) Tak jak dla mnie gaduły. Słuszna uwaga dla "świeżych wersów". Zastanowiłam się i teraz widzę to inaczej:

Pomiędzy nieszczerym dzień dobry
a szczerym dowidzenia
ściągam płaszcz
sztucznych kurtuazji

W mojej twierdzy
nic złego się nie wydarzy
buty odpoczywają w progu
nie śpi kochany długopis

Odpędzam dzisiaj
westchnienem dobranoc
obrazem jutra które
przyniesie błękitne wersy

Ja też na początku byłem tym wierszem niemal zaszokowany. - To rewelacja! - pomyślałem, pomijając oczywiście błąd ortograficzny "dowidzenia", czego - trochę się temu dziwię - nie dostrzegły tak wytrawne poetki i komentatorki. Natomiast w warstwie poetyckiej mam dwa zastrzeżenia. Pierwsze z nich dotyczy dotyczy bardzo niepoetyckiego sformułowania dopełniaczowego "obraz jutra". Drugie odnosi się natomiast do metafory "płaszcz sztucznych kurtuazji". Pozornie jest to piękne, ale były już płaszcze nadziei, płaszcze zapomnienia, płaszcze milczenia, płaszcze zwątpienia i wiele innych płaszczy. Zastosowana metafora jest co prawda inna od tych wymienionych, bo tam je na ogół zakładano lub nimi przykrywano albo zasłaniano, tutaj jest on ściągany. Ale wyświechtany płaszcz pozostał, mimo że "sztucznych kurtuazji". Poza tym wiersz jest naprawdę dobry.

Dzień dobry panie janko. Oczywiście ten błąd widac jak na dłoni, nie przeczę, ale czasami późna pora płata figle w klawiaturze komputera, a już z pewnością ze wzrokiem. Szkoda, że nie można edytowac, bo kole w oczy. "Obraz jutra" - tak faktycznie może byc niepoetycki tym bardziej, że wielokrotnie jest "obraz" używany w wierszach pod różnymi postaciami i co tu mówic, to wyraz "oklepany". Jeśli chodzi o "płaszcz" to metafora. Płaszcz jest długi, dokładnie zakrywa, na codzień wszyscy noszą płaszcze. Ba. Płaszcze w naszym kraju w jesiennej i zimowej porze są do kostek, przeważnie czarne lub w szarościach, ale takie oto "płaszcz"e noszą niestety i w lecie ;) Rozumie mnie Pan o co mi chodzi? :) Tego długiego płaszcza nie zmieniłabym w wierszu na inną metaforę.

Płaszcz sztucznych kurtuazji oślepił mnie swoja doskonałością.Odbieram wiersz jako oazę spokoju, czegoś, czego nic i nikt nie zburzy; nawet ta nieszczerość, choc wnosze,że trzeba miec wielka siłę.Z ciepłymi pozdrowieniami!