wystąpiłaś z brzegów

codzienność nocność

przecieka mi przez próg

prosto do mojego wnętrza

a ty ojcze

przyciśnięty

nie potrafisz z pod granitu

wydać z siebie żadnego dźwięku

nadmiernie zaabsorbowany

stanem własnych myśli

chcę wywrócić świat

jest takie miejsce

gdzie krzew goreje

i ciemność ludzi nie dosięga

do zobaczenia

kiedyś