To oczywiste

To oczywiste, że idąc nocą,  chciałem światła.

Przecież gwiazda intencji zasługiwała na wiarę.

Nie wolno było wątpić, ani w pieśń, ani w drogę,

Prowadzącą wytrwałych przez  wąską bramę w próg domu.

Rozproszonym, zagubionym, żyjącym w diasporze,

Przemóc się podnieść się z kanapy i ruszyć w przygodę.

Poznać smak ofiary, po pielgrzymce móc powiedzieć:

Ja także pielgrzymowałem do Ziemi Obiecanej.