w tym klekocie klawiatury jest coś z muzyki

z jesiennego rozchwiania duszy w deszczu

rosnący niepokój

w miarę uderzania palców

litery wydając dźwięki nabierają prędkości

przemieszczają się na ekranie tworząc słowa

jest i średnik z nawiasem

miejsce ironiczne na skrzyżowaniu deisco z powoli

fantazje parafrazy wariacje i jak refren

ja ja ja

improwizuję nokturn es -dur Chopina

dla tych którzy przynoszą mi dreszcze i gniew

zwlekają świt

wciąż gram

tłukę w klawisze gdy słowa bolą tak uzbrajam się

przeciwko sobie

komputer telefony szum z telewizora jarmark reklam

upośledzają mi narządy zmysłów

jestem łupem ducha czasu

zaczynam wyć