Tylko wiersz się podoba! Bo z przesłaniem - nie zgadzam!

:)

Na dzień dzisiejszy, naród przypomina papkę, którą po 1989r. zarządzają...( w tym miejscu odruch wymiotny nie pozwolił mi napisać żadnego epitetu) a suwerenność naszej pięknej ojczyzny jest ograniczona przestrzenią muszli klozetowej w łazience. Wierzę, że dożyję takiej chwili, kiedy zajmiemy należne nam miejsce, a Wilno i Lwów wrócą w granice ojczyzny. Dziękuję za komentarze.

Nie trzeba dzisiaj wymazywać z map, aby zawłaszczyć. Wystarczy przejąć kontrolę nad gospodarką. A naród? Chwyta papkę, którą podrzuca się, by sztucznie generować ideologię na potrzeby - czyli nadbudowa dzisiaj pełni rolę służebną wobec bazy.

Tło, taka przypadła nam rola. Gruszko, dziękuję za komentarz.

Lwów i Wilno? - patrz komentarz odautorski z dn 22. lipca 2017 godz. 15:04 - co zatem zrobimy z tzw. naszymi miastami Stettin und Breslau?? Und und und?!

Historię przez H pisze bynajmniej nie przelana razem z łzami krew

Na Świnie (gdyby ktoś nie pamiętał - to jedno z ramion w delcie Odry) rechot morświna (patrz nagłówek wiersza) rozlega się aż po sam Giewont... chociaż to Rysy są królem i królową polskich gór.

Skąd tutaj w utworze ten dużo niższy przecież Giewont?

Bo ukoronowany krzyżem, który zwiesił w tej wreszcie odzyskanej wolności swoje ramiona.

Taki tryumf, że głowa mała!

Przesuwana granicami swego kojca Polska ma dokładnie tyle samo wolności, ile jej ma wyspiarska Wielka

/coraz mniejsza/

Królewska Brytania.

Iluzję monarchii, niepodległości i wolności każdy z nas nosi we własnej makówce