Piękny, niezwykle metaforyczny i zmuszający do refleksji wiersz.

"Ołów w skrzydłach" jest doskonałym sformułowaniem, które Ci spróbuję w przyszłości skraść. Zajebista kabała. Constans.

Miło mi, że się podoba i skłania do refleksji.
Napisałem go dawno temu, ale teraz poddałem liftingowi.
Starzeje się człowiek, to i refleksje się zmieniają.
Tytuł jest dwuznaczny, bo i magiczna, mickiewiczowska liczba 44 (Polska mesjaszem narodów) i oczywiście rok.
Bierz co chcesz, Legion.
Pazdrawlaju Was.

Wieszczem może być tylko ten, co na odwiecznym wietrze mroczne wieści, proroczy, wietrzy - i wieści...

więc nie sposób dzisiaj, w 200 lat z górą po Mickiewiczu, nie spostrzec, iż wszystkie pokolenia młodych na całej Matce Ziemi - za nami i przed nami - krwią własną płacąc i własną głową, są bez wyjścia uwikłane - w paktowany z kim innym, z kim innym podpisany oraz z kim innym po szampańsku świętowany - cyrograf liczb nieodgadnionych.


dziś nic już nie ma
poza Sargassowym morzem trupów
cmentarzyskiem statków
których żagle wypełniał dym

Miło Cię gościć, Emilio.