Odniosę się wyłącznie do ostatniego aforyzmu. A tyle lat myślałem, że jest inaczej.

Bardzo mądre przemyślenia.

Z owymi mądrościami zgadzam się, choc nie ze wszystkimi;uśmiechy posyłam!

Cyt.:
"Ojczyzna

jedyny kraj
któremu przebaczamy
doznane krzywdy"

Nie mogę tego pojąć. Co można wybaczyć obszarowi, terytorium? Jeśli jest krzywda, to znaczy, że ją ktoś wyrządził. Osoba, bądź osoby. Ci, którym nie przebaczamy mają nazwiska. To nie ma nic wspólnego z jakimkolwiek krajem, czy ojczyzną. Można jednak pójść szerzej, obwiniając szerszy zbiór ludzki, np. elektorat, który wyniósł zło do władzy. Aby się zemścić na elektoracie trzeba wejść w jego łaskę. Musisz sprawić, żeby cię pokochał. Dopiero wówczas będziesz miał możliwość zemsty.

Z przebaczeniem ojczyźnie jest tak, jak z obrazą uczuć. Nigdy w życiu nie spotkałem żadnego ducha, ufoludka, wampira, ani uczucia. Być może ktoś spotkał gdzieś jakieś uczucie i miał sposobność je obrazić, bo ja nie. Nie wiem, jak uczucie wygląda. Nieważne zresztą które, bo żadnego nie widziałem. Ale niektórzy mają nasrane we łbach i uważają, że uczucie to jest jakaś osoba. Można ją obrazić, np poprzez profanacje religijnych fetyszy. Do obrazy dochodzi zawsze za pośrednictwem przekaźnika, którego uczucie zostało obrażone. Oznacza to, że niektórzy ludzie noszą uczucia jako te pasożyty, które się obrażają, kiedy prawda wychodzi na jaw. Podnoszą larum i każą się awanturować swojemu nosicielowi.

Przy okazji pozdrawiam wszystkich nosicieli WC.

Powiedzieć coś krótko i zwięźle - oraz na temat - to cecha starodawnych mędrców

Dzisiaj jesteśmy rozgadani, przekrzykujemy się nawzajem, i nikt nikogo wcale NIE SŁYSZY

W ostatniej sentencji ojczyzna jest rozumiana jako społeczeństwo - nie jako terytorium. Co w odniesieniu do Polski przecież testowaliśmy w okresie całych 123 lat rozbiorów, kiedy nie mieliśmy własnego kraju ni własnych granic - ale wciąż jeszcze mieliśmy siebie.

Krzywdy, wyrządzone przez ojczyznę, są wyrządzane nie przez zasiedlane przez naród ziemie, a przez panujący system sprawowanej władzy. To również przerabialiśmy w swojej długiej historii wielokrotnie. Szczególnych prześladowań i krzywd doznali w Polsce najubożsi /przez całe stulecia eliminowani edukacyjnie, ekonomicznie i politycznie/, kobiety, pozbawione wszelkich praw obywatelskich, oraz mniejszości narodowe i społeczności etniczne /np. Słowińcy, Kaszubi czy Kurpie albo Ślązacy/, przez władze nadrzędne traktowane zawsze jako własne dominia