gdyby nie srebrne włosy

moje i twoje

ta jesień by była taka sama

tak samo pachnie deszcz

też klon pyszni się oranżem

spójrz lecą żurawie

wczoraj i dziś

spięte klamrą istnienia i uczuć

dodają smaku chwilom

jutro ukryte we mgle

wabi i intryguje

jakie będą przyszłe jesienie

czy pełne ciepła  czy tęsknoty