Wszystkie te haiku - to lśniące wiecznością kościelne witraże: wpuszczają tyle tylko światła, byś widział jedynie to, co z trudem wielkim widzisz

Końcowy w utworze katafalk - to ta nasza docelowa w tężejącym dookoła mroku kropka nad "i".

Moc poetyckiego słowa na kolana powala

Czemu "w kościele" ? Nie lepiej "w hangarze"?
A jeśli to wyprzedzenie czasu to ukłon ścielę.

Bartymeuszu, lubię czasami wstąpić do kościoła między nabożeństwami, kiedy ledwie kilka osób w ławkach w cichej modlitwie. Stąd takie obrazki haiku. Myślę że to nie profetyzm...

Też tak lubię. Dziękuję za te słowa.