oddaj mi Panie mój plecak kamieni

bo myśli zbyt lekkie i fruną do nieba

ktoś mi pióra dodał i ciężar podmienił

nie piór powabnych lecz ołowiu trzeba

bym nie bujał smętnie jak Dyzio Marzyciel

twardym krokiem podnosił kurz na via Appia

pomógł nieść ci brzemię i ugiął pod krzyżem

tak bolesna i gorzka ma być ta terapia

która ma nauczyć jak zmierzyć się z sobą

odwagi

i mocy bym zmieniał niezmienne

potraktował siebie tak nieco ulgowo

bo na razie mam tylko ciekawą gehennę

ulżyj głowie i sercu

oddaj sen i miłość

wciśnij enter

zresetuj durne zamyślenia

by się w końcu po latach wszystko zabliźniło

może kiedyś ruszy ociężała ziemia

nie chcę dla niechcenia