Co tu - prowadzeni przez gwiazdę nieba (patrz tytuł religijnego cyklu) - mamy /poza przedszkolną rymowanką/?

komunizm demokracji /ludowej?/
krzew do ukrycia nagości
rewolucję ze sztandarem zaborczej ekspansji
zew niewoli i nienawiści
narody knuciem wplatane
róża rosnąca w ogrodzie
potrzeba niesiona jako dzieło dla nieba
bliscy w pochodzie
ludzkie cierpienie
mina rozrywająca niewinne istnienie

i jesteśmy zaledwie w części tego rymowiska, pod którym Autor z kretesem na amen pogrzebał istotny ważki przekaz... nie wiedzieć jaki.

Kompulsja, dziki natłok gadżetów, epitetów, symboli i in. pseudoreligijnych scen i obrazów - i już jesteśmy na "Procesji w guberni kurskiej"

(patrz portret zbiorowy wielkiego Wielkiego Ilji Riepina 1844-1930)

Nikt przemocą nie włoży róży do twej dłoni

(vide tekst)

Nikt na krzyż na Golgocie siłą nie zawlecze
Nikt z róż ciernistych wieńca na skroni
Nie splecie chyba jednak przecież

A tymczasem tę Ukrzyżowanych Golgotę dzień w dzień i noc po nocy cała Matka Ziemia ogląda w czasie rzeczywistym, on-line i na żywo

Zaiste, niebo już dawno wymyśliło ten o f i a r n y /z ofiar/ ołtarz spotkania