gdy niebo. widzę niebo  

w szaleństwie mężczyzny 

z długimi włosami -  

rozmawia sam ze sobą  

uwalnia przekleństwo 

uwiecznia je na szarych murach  

wiekowego kościoła  

i obryzguje hipotetyczną czystością, 

pękają grzechy. doznajemy oczyszczenia.  

zamykamy się w sobie 

i dogasamy niczym te świece zapalone  

na zapomnianych grobach. 

zakochuję się w nich, w nim - sobie 

i w liściach które pokrywają  

cmentarżysko. 

uwierzysz?