Tu jesteśmy

Tu jesteśmy. Mamy dar pokoju   

Noc minęła a bój trwał długo  

Słychać jeszcze nagły szczęk broni w znoju   

A krew płynie czerwoną smugą  

Rzeka jest wartka. Brzegi ściąga z skraju  

W ranach istota się odzywa  

Wrogowie ze żłóbka światło łykają  

I budzi się wiosna szczęśliwa 

Tam trwa noc i krew nadal się  przelewa

Rwetes gwałtem się odciska

Ego w ego na powrót się zagrzewa

Podzieleni; co za zjawiska!

Tu przyjdą! Noc minie i dzień osłodzi

Krew popłynie do jednej rzeki  

W oddali widać świt i zioło wchodzi  

Na skrzydłach anielskiej opieki