Go to commentsjak mięso od kości
Author
Genrepoetry
Formpoem / poetic tale
Date added2018-11-10
Linguistic correctness
Text quality
Views1360


odrywacie czerwień od bieli 

szarpiecie niczym płótno 

pod którym bohater 

w garści  

zaciska orła 

zaklinając wieczność 

abyśmy nigdy przenigdy 

wolną nie kupczyli 

i ramionami krzyża 

rozpiętymi w polu 

na polskiej Golgocie




------------------------

*fotografia własna

  Contents of volume
Comments (10)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Bo jeśli kiedyś lub być może, istniał Lechistan,to po 1989r. na pewno istnieje "kurwistan" co z przykrością stwierdzam.
avatar
Polska - ta Nieśmiertelna - istnieje na pewno!

Jako stan.

Stan świadomości.

Nikt tego nam żadną szablą nie odbierze
avatar
Dopóki będzie popyt na kurestwo - będzie też na to podaż
avatar
Emilio, co człowiekowi po świadomości, gdy wokół...
avatar
Przyszli krzyżowcy i wycieli tysiącletnie Dęby.
Wraz z nimi spalili wioski, gwałcili polskie kobiety.

Teraz klękamy przed kapłanami tymi.Sto
sto lat krzyczymy

Wycieli Dęby, postawili krzyże.
.
avatar
W głębinnych pokładach polskiej naszej duszy jesteśmy nie tyle chrześcijanami, co barbarzyńcami: kochamy ogień, obchodzimy stypy pogrzebowe, żegnamy się na każdy grzmot piorunów, czcimy drzewo choinki, biegamy do wróżbiarki, topimy Marzanny, wierzymy w czarnego kota i trzynastego w piątek, matury piszemy w czerwonych podwiązkach, okadzamy swój dom (i samochody) ode złego wszelkiego itd. itd. itd. Amen.

Dwa tysiąclecia naszego katolicyzmu - to wierzchołek góry lodowej, z 7/8 jej masy pod linią zanurzenia. W podświadomości kryją się całe złogi tego, co jako naród wynieśliśmy ze swoich Dziejów het! het! dawnymi starodawnymi czasy, kiedy Polski wcale jeszcze nie było
avatar
Masz Ty Niewiasto wyobraźnię ;)
avatar
Dziękuję Wam za refleksje pod teksem.

Befano, trochę mam :)
avatar
płótno pod którym bohater
w garści
zaciska orła
zaklinając wieczność...

Obyśmy i my w zaciśniętej garści i sercu trzymali tego Orła już na wieczność. Gruszko, dziękuję!
avatar
To ja dziękuję, Agnieszko.
© 2010-2016 by Creative Media