`Schwarzenegger musi częściej kląć, jeśli chce być jak Linda`` 

skłamię, że jestem dobry. patrz: 

pan z kabelkiem i wisienką zamiast oka 

zaprowadza porządek. w ogniu. rozstępują się 

bajorka lawy i przechodzimy suchą stopą 

na drugi koniec Nieba. w kotłach wyją naiwni 

uwierzyli w jasne i tłuste kraje 

barok bez końca 

i domy o podmurówce z pawich piór 

jeszcze tam wrócimy. ostatni spojrzy się 

na ilustrację ze zdeformowanej bajki 

kwiatuszki z płynnego żelaza 

sielankę nie do opowiedzenia 

(po drugim zdaniu - wypala gardło) 

potem się zgasi (w końcu kiedyś trzeba!) 

skrzepłymi płomykami można nawozić pole 

wiedziałaś? 

roztrzęsę je za stodołą 

ciekawe, co wyrośnie. kości psów?  

******************************************* ** 

`Preponderantuś` 

filia regionalnego Muzeum Komedii i Zaprzaństwa 

nie ma zbyt wielu eksponatów. ledwie trzy: 

garnek bez dna (komu potrzeba aż tyle grochówki?) 

klamka wyrwana spod żeber takiemu jednemu 

co się zarzekł, że nigdy się nie otworzy 

potem - zmienił zdanie, przekonywał 

że w ogóle nie ma serca 

więc i po co tam grzebać? 

ostatnia - królowa kolekcji - kosa. ostrożnie! 

oglądaj ją prawie leżąc, z nosem przy ziemi 

jest zamocowana na sprężynach 

nikt nie wie, kiedy pójdzie w ruch 

wystarczy chwila dekoncentracji - i jesteś  

lżejszy o parę obrazków, listów, tajemnic 

zapominasz, do jakiego urzędu chciałeś napisać  

podanie z prośbą (i tak każdy  

dostaje decyzję odmowną 

więc co za różnica - ma się łbisko, czy nie) 

******************************************* ** 

`Okoliczni` 

z niego to był aparat! nie, nie na korbkę 

brali go za tresowaną kukłę 

przez lata gapił się z niewysokiego szczytu 

(Everest wysoki jak kretowisko) 

przekręcał powiedzenia, wzniosłe cytaty 

jak leci - z literatur pełnych lakieru, ale i 

bardziej ludzkich, obrosłych sianem, koniczyną 

z każdej frazy wyrywał słoneczka. z korzeniami 

taka na przykład matka 

przez całe wieki, w jednej religijnej pieśni 

stała bolejąca. aż można było współczuć 

u niego: płacze ze śmiechu 

filmując jak płonie cyrk  

(ewolucja: człowiek - krzyk - zwierzę - żużel) 

musi obdzwonić znajomych 

zanim telefon się rozładuje 

nieliczni spostrzegli, że się zapadł 

data - bliżej nieokreślona 

i znów u nich: plusz, treny, ozdobniki na wagę 

kostka brukowa obsypana płatkami kwiatów 

tych, co tak mdląco pachną 

coś tam po nim zostało w szpargałach 

zrolowane i nie na temat: 

proza. prostactwo. prokrastynacja 

wreszcie: prąd  

przepaść wystrugana z żarówki 

mieli rację: cudak 

garść oswojonej sierści, nie wizjoner