https://www.wallpaperup.com/

poza oktawą 

z pamięci i bieli palców 

nie rozpoznam wiatru

za mało słów aby pożegnać 

przystają cienie świerki 

o zielonych oczach

wspina się przyszłość 

śnieg przykrył poręcze ze złoceń 

posrebrzył ciszą

główne danie z milczenia 

starość marszczy twarz w lustrze 

niebo jak kot 

wygina grzbiet w bezkresie