kochał się w poetkach zbudowanych z wersów 

tak iluzorycznych jak niedomówienia 

zamieniał szyk zdania we frazie o sercu 

aby w końcu je wyciąć z powodu mniemania 

że zbędny patos w tekście i zbyt głośno bije 

po oczach (potem poszedł w swoją własną prozę)

na opuszkach czerwień (zdziwił sie - skąd ona) 

otarł z krwistości (u-śmiech) - umył później (u-śmiech) 

powtórzył że to przeto (u-śmiech) niemożliwe 

by tak śmiało poplamić nie z krwi i nie z kości 

a trzeba to umywać

od serca