Musisz! Nie masz...

Piękny ten Twój wiersz, Emilio, choć bardzo smutny.
Ja bym się jednak nie dała, ani urabiać, ani kształtować, ani polerować... Mam buntowniczą naturę... Nu pagadi!!! ;)

Znakomite wersy :) Smutne zatem to nasze bytowanie ale czasem się buntujemy przynajmniej...Pozdrawiam serdecznie :)

Podoba mi sie zapis.
I przekaz .

Nie jesteśmy tym kim jesteśmy.
Jesteśmy tym czym w danej sekundzie przedstawiamy w oczach które maja takie a nie inne doświadczenie .

A czy urobią ? - Oczywiscie ale nie do końca - jesteśmy tym co widzimy z natury więc sami się urabiamy.

Można zadać mądre pytanie na ile jesteśmy tym co widzieliśmy , słuchaliśmy a na ile tym co mysleliśmy lu wymyśliliśmy - :-)

Napisałem kiedyś - jesteśmy doswiadczeniem i marzeniem .
Dobry wiersz - pozdrawiam Cię Emilio .

No po to są te trendy, by się z nimi zmierzyć. Jest owo miarą człowieczeństwa. Nie wolno się poddawać, by się poddać i stwierdzić- Ach, spływa to po mnie. Lustrem będąc niezburzonym odda obraz, Twój. Nie wlec ogona po mogiłę. Zgrabnie przyciąć.
Kraj rzadkich okazów. Cierpiących i im bardziej, tym bardziej. Zbawienie. Cóż. Taka moda na zbawienie przez cierpienie.
Będą urabiać i kształtować, oraz polerować. Wspaniała zabawa. Cóż za trud.
Pozwalam. W imię współczucia.
Dalibóg nie potępiam.

Ciekawy tekst o pozorności wolnego wyboru, który obarcza odpowiedzialnością wybierającego.

Co tak naprawdę MOŻEMY w ramach tego wąskiego na kilka milimetrów marginesu wolnego wyboru? Pójść do kina albo na lody? Wybrać inną sukienkę i kupić sobie dom? Zrobić sobie irokeza?

MOŻEMY DUŻO WIĘCEJ.

Author	emiliapienkowska
Genre	philosophy
Form	blank verse
Date added	2019-02-10
Linguistic correctness
Text quality
Views	1510