Świetny pomysł i doskonale napisałaś :) Pozdrawiam cieplutko :)

Bardzo Ci dziękuję, Atram i również pozdrawiam :)

Wiersz o grze słowami, ich homonimami, wyrazami bliskoznacznymi i wieloznacznymi.

O aluzyjności słów, kiedy twoja mowa jest gadką-nawijką nie wprost, a między wierszami.

O iluzyjności słów, gdy coś narodowi np. obiecujesz, ale to tylko gruszki na wierzbie, przysięgasz, ale Bóg wie, po co itd., itd.

Kto zna z 300 tysięcy słów tylko 300, nie ma pojęcia ni o bogactwie ludzkiej mowy, ni o czymkolwiek. Z czego wypływa szereg implikacji. Np.:

nie jesteśmy w stanie się porozumieć, ponieważ tylko w nielicznych domach ludzie posługują się słownikiem. S Ł O W N I K I E M /to taka gruba wielotomowa książka/.

Cała reszta mówi nie tyle ustami, co mową ciała, która jest tak stara jak instynkt