Wiosenne skojarzenia

Patrzę na drzewo przydrożne

co życie przez zimę przechowało

nie był dla niego straszny mróz

ani kurhan śniegu otulający

teraz gdy nadeszła wiosna

„ Zmartwychwstaje”

W liściach i kwiatach odsłania

odwieczną tajemnicę życia

Niosąc radosne chwile

Chęć do wiecznego bycia 

A starzec idący drogą

Co kumuluje esencję dobra przez wiele lat

Wzbudził myśl teologiczną

Zapewne zdołał zabezpieczyć dar życia

na wieczne bytowanie jak to drzewo

w zmartwychwstanie

A może idący starzeć

Jest dla mnie aktem miłosierdzia

„Czy idę drogą prowadzącą

w zmartwychwstanie?”.