Niewygodny

Nie lubimy tych, którzy chcą nas podglądać albo kontrolować.

Stać na świeczniku wcale nie jest łatwo. Każde dziecko pragnie mieć swój pokój. Chce czuć się

swobodniej i nie życzy sobie, aby ktoś słuchał i widział, co robi.

Młody człowiek trwa w rozwoju, pojawiają się uczucia, które są wartościową i istotną częścią jego natury.

On sam, jak i inni, winni je traktować z należytą troską i szacunkiem, gdyż stanowią bazę rozwoju, aż do

osiągnięcia dojrzałości. Nie bagatelna rzeczą jest poznane własnych uczuć, gdy to pozwala zrozumieć

innych ludzi i wchodzić z nimi w prawidłowe relacje. Pojawiające się stany emocjonalne, które rodzą

pozytywne i negatywne uczucia, stanowią pewnego rodzaju problem. Wiemy z własnego

doświadczenia, że nie zawsze chcemy się do nich przyznać, szczególnie do uczuć negatywnych,

gdyż ponosimy za nie odpowiedzialność.

I oto zaczyna się zabawa w chowanego, ponieważ mamy tajemnice przed bliskimi. Pojawiają się koledzy,

którym powierzamy nasze sekrety, gdyż wydają się być godni zaufania. Ale często na nich się

zawodzimy, z poznanych sekretów tworzą narzędzie do szantażu, wykorzystując nas do własnych celów.

Nie chcemy ich powierzyć rodzicom, zdajemy sobie sprawę, że wobec nas mają wymagania, chcą

w naszym działaniu widzieć roztropność i odpowiedzialność, a wyjawienie sekretów może nas narazić

na krytykę, a nawet wyciągnięcie konsekwencji.

Czasem ta relacja przenosi się w inny wymiar.  Okazuje się, że nauka podwórkowa – nie zawsze

pozytywna - wkracza w nasze codzienne życie. Bóg też staje się niewygodny ze swoimi przykazaniami.

Pojawiają się wyrzuty sumienia, skrywane niecne czyny dostarczają stresu, przestajemy być otwarci na

relację z Nim. Nie chcemy, by wszystko widział i wiedział o nas. Odrzucamy oczywisty fakt, że nikt tak

nie zna człowieka jak Bóg: „Ani jeden z nich (wróbel) nie spadnie na ziemię bez wiedzy waszego Ojca.

Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone” (Mt 10:29, 30). Bóg, będąc światłością, chce

byśmy stawali przed Nim w świetle prawdy.

Staje się niewygodny!

Tymczasem do naszej największej tajemnicy, Bóg powinien być zaproszony. Dawca Życia nigdy nas

nie zdradzi.

Refleksja!

Koledzy często zawodzą. Powierzone tajemnice zdradzają i wtedy stajemy się pośmiewiskiem.