Świetny wiersz! Niespełniona miłość też może być piękna, trwała i bardzo silna! Potrafi...’rozmawiać milczeniem’.

w platku stokrotki
doliczylo sie uczycie
to ostani

ten sam temat
przemilczany

i nawet deszcz
z krakowskiego chodnika
zmywajac napis przekreslil
"ubi tu Gaius,ibi Gaia "


Przepraszam, ze napisalm po mojemu Twoj wiersz. Uwazam, ze jest bardzo refleksyjny. Zycze Ci aby kazda nowa stokroteczka konczyla sie platkiem " kocha" :)

Tak! Oczywiście! Winą płatków stokrotki jest to zimne popielisko w zetlałym ogniu naszej - jakże ongiś namiętnej! - miłości.

Niestety, jak pokazują starożytne sentencje, wszelkie przysięgi (nawet ta "gdzie ty, Kajusie, tam i ja - twa Kaja!") krótki oddech mają :(

O jeden płatek od szczęścia, kwiaty są piękne ale bywają też zgubne.

Bardzo dziękuję za wszystkie komentarze. Pozdrawiam wiosennie, stokrotnie :)