Śpisz jeszcze 

tymczasem wstaje dzień 

chwilowo bezimienny 

jeszcze nie twój 

nieokreślony nazwą

i obowiązkiem

czeka 

patrzy na twoje rzęsy  

i mimowolne ruchy gałek ocznych 

w fazie REM 

śpisz z głową wypełnioną  

lawendowymi snami 

dzień rozsuwa ciemne zasłony 

nastawia czajnik z gwizdkiem 

patrzy jak kubek z kawą  

łasi się do cukiernicy 

rozłącza dwie łyżeczki 

co w szufladzie całą noc  

spały wtulone w siebie 

jak kochankowie 

dzień cię budzi 

wstajesz i patrzysz na niebo 

słońce całuje 

kwiaty na parapecie  

kładzie się na twoich ramionach 

zaplata promienie  

w rozpuszczone włosy  

pachnące pościelą 

- Dzień dobry? - pytasz z nadzieją 

- Dobry, odpowiada on. Tak na mnie mówią: `Dzień dobry`