Policzki

Często człowiek popada w konflikt z innymi, nawet bez własnej winy. Wśród młodych ludzi może więcej razy dochodzi do takich ekscesów. Ktoś komuś wyrządził krzywdę, ktoś kogoś uderzył w policzek. Czasem krzywda jest bardzo duża, wtedy słyszy się stwierdzenie: Nigdy nie wybaczę! Taka zniewaga krwi wymaga! Rozwiązania problemu dostarcza  Jezus, gdy mówi: „A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu; lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi”( Mt 5,39) . Bóg pragnie, by wytrwać w miłości, nie wpuścić do serca ciemnej nienawiści. Przecież nawet tego wroga Pan Bóg chce doprowadzić do właściwego postępowania. Przez nadstawienie drugiego policzka możesz sprawdzić siebie: jak mocna jest twoja miłość Boga i bliźniego. Prawdziwa miłość to nie tylko przyjemne uczucie, to także trudne aspekty życia. Męczennicy dla miłości poświęcali życie, modląc się za swoich oprawców.

Otóż stwierdzono naukowo, że człowiek posiada prawy  policzek bardziej delikatny i on jest symbolem duszy ludzkiej, zaś lewy policzek jest symbolem cielesności ludzkiej, jego zmysłowości. Otóż, jeżeli zostaliśmy uderzeni w lewy policzek ( a tak się dzieje u początku draki), to powinniśmy nadstawić i prawy, czyli delikatne wartości duchowe, które powinno zwyciężać ( np. miłosierdzie, wybaczenie) w każdej trudnej chwili. Nakaz Chrystusowy jest sprawdzianem naszego rozwoju duchowego. Jeżeli odkrywamy w sobie chęć odwetu, to jeszcze pozostajemy w sferze cielesności.

Bijmy w dzwony! Musimy rozegrać bitwę sami z sobą. Inaczej zły popęd schwyta w sidła jak ptaka, nie zdołamy sami się uwolnić. Wtedy tylko Bóg może uratować.

Motto!

Rany nie leczy się trucizną, ale lekarstwem.