"Póki my żyjemy!" /Józef Wybicki/

I ani sekundy dłużej

"Bliskość śmierci zawsze sprawia, że staramy się żyć lepiej."

Paulo Coelho
Serdeczności :)

Dzięki serdeczne Paniom, za przypomnienie mi tego, zapomnianego już, wiersza i za komentarze. Serdecznie

Do rowu to sie wpada po alkoholu. I wredy sie zazwyczaj nie ma takiego gulaszu zo przetrawienia. Pierwszy raz stykam sie z tym, ze ktos sobie projektuje upadek do rowu. Jest wiele innych miejs, gdzie sobie mozna upasc z przyjemnoscia.Tragikomiczne. na wielkie pytania tak blacha odpowiedz. A wez pan tam zerknij, czy nie ma zajaca, bo mi gdzies uciekl i we wierszach sie nie pojawia. Dusze uwolnic. Hm. To raczej dusza uwalnia nad, od troski bycia soba. Dusza to wielka milosc. A w rowie, kurcze, no nie ma wiekiej milosci. Chyba ze koniecznie chce jej autor poszukac w rowie. Teks jest napisany na trzezwo, totez ladowanie w rowie wydaje mi sie groteskowe. Tyle, jesli chodzi o sens, czy przeslanie. Moge dodac ze wedlug mnie napisano to dosyc sprawnie, umiejetnie dobierajac slowa. Ale, ludzie, nie wystarczy uzyc slowa na u, zeby wprowadzic czytelnika w liryczny stan. Dziekuje za szampanska zabawe. Nie daje ocen, chyba ze pojawi sie nowa ocena w menu. Ze szampansko sie ubawilem.

Jeżeli nie masz dystansu do samego siebie, zamiast dętej pompatyczności i pompatycznej celebry jest chodząca śmieszność, groteska i purnonsens, jak w "Zezowatym szczęściu" z genialnym Kobielą w roli Piszczyka.

I o to właśnie chodzi!

Ach, umieram ja!
Ja konam!
Śmierć mnie tłamsi
W swych ramionach,
Dusi do "memłona"!
Już jest po mnie!
Lecę p o n a d!


:(

- Ach, umieram! ja umieram! - śpiewająco tumani nas konający jak w operze, przez cały kwadrans piłując biedną widownię "dźwięki żałosnemi"...