Przyjdź Królestwo Twoje Text 211 of 211 from volume: Prowadzeni przez gwiazdę nieba
| Author | |
| Genre | poetry |
| Form | poem / poetic tale |
| Date added | 2019-07-29 |
| Linguistic correctness | |
| Text quality | |
| Views | 1392 |
Przyjdź Królestwo Twoje…
Pamięć o zmarłych przyniosła ludzi na cmentarz,
Kiedy przy krzyżach znicz lub zapach kwiatów
I zdjęcia na pomnikach jaśnieją jak ołtarz,
Malując postacie dwóch różnych światów.
A ogień w drzewie genealogii ludzkości,
Otworzył wnętrze i płomienie zioną,
Z ziemi porywają duchy z darem miłości,
W niebiańskie pokoje lecą i płoną.
Otwarte wrota witają nowe postacie,
Osnute woalem jasnego stroju.
Ale pamięć o zmarłych ma podróż w temacie,
Na wzbudzenie w duszach światła pokoju.
new texts
ratings: perfect / excellent
Wiersz natomiast w całości MÓWI O CZYMŚ INNYM.
O czym? O pamięci przodków.
1. strofa: jesteśmy na cmentarzu - i być może są to właśnie Zaduszki, które mają swoje religijne polskie korzenie w dużo starszej tradycji czczenia duchów zmarłych;
2. strofa - to uniwersalny obraz płonącego jak krzak gorejący drzewa genealogicznego - co kończy się popieliskiem, a cała nasza pamięć już odleciała w niebyt. Większość z nas NIE ZNA SWOICH PROTOPLASTÓW kompletnie;
Przyjdź Królestwo Twoje - to codzienna, wieloma usty ponawiana prośba o sprowadzenie nieba na Ziemię, natomiast wiersz cały "opowiada" o pozgonnej wędrówce dusz Zmarłych TAM (i - w konsekwencji - o tym, że żywi zatracają o nich wszelką pamięć).
Konkluzja: nagłówek NIE WIĄŻE SIĘ z utworem nawet na zasadzie kontrapunktu