KRYMINOGENNY MATEUSZ

Ten serial dość łatwo wpisał się w pisowską narrację. Ksiądz, który pomaga policji rozwikłać kryminalne zagadki, przygarnia do siebie różnych zapodzianych ( dzieci, staruszki i trudnych z przeszłością), a zarazem jest prawdziwą duchową opoką dla lokalnej społeczności. To jednak tylko pozory, klasyczne zamylanie. Gdy bowiem zagłębimy się w prezentowane przez serial treści dojrzymy iście piekielne otchłanie.

Dość powiedzieć, że tytułowy ksiądz Mateusz posiadł nietypowe i nadprzyrodzone zdolności.  Wystarczy, że pojawi się w okolicy, oczywiście epatujący jak najlepszymi  intencjami, by zaczynały dziać się rzeczy straszne. Trup ściele się gęsto. Nagle okazuje się, że uchodzący za przykładnych i wzorowych, zdradzają na potęgę swych współmałżonków.  Oszustwa. Krwista zemsta. Dopóki ksiądz eksplorował Sandomierz i okolice, problem nie był jeszcze tak duży – po kilku sezonach co prawda okolica nieco by się wyludniła, ale wystarczyłoby się nie zapuszczać w te rejony, by uniknąć tych kryminalnych zamieszań.  Katalizatorstwo ojca Mateusza w generowaniu tych barwnych historii by się wypaliło ( choć może potrzeba by na to kilku sezonów serialu) i do Sandomierza powróciłby spokój. Nie, ksiądz tak miły, empatyczny, przenikliwy i skromny, eksploruje inne miejscowości w województwie. I wystarczy, że przyjedzie do sąsiedniej diecezji, do Kielc i już w jego otoczeniu ktoś pada trupem. Busko Zdrój? – trup. Dziwię, że policja sandomierska nie monitoruje jego ruchów krajoznawczych ( prosty GPS wszyty w sutannę ułatwiłby niebotycznie tą sprawę), bo to przecież jasne: z dużym prawdopodobieństwem można założyć, że jeśli tylko Mateusz wyruszy gdzieś, gdziekolwiek, tam można spodziewać się trupa, porwania, wymuszenia rozbójniczego, albo grubszej afery gospodarczej. No i każde takie ciupcianko na boku, stabilizujące układ społeczny ( mąż zadowolony, bo żona uśmiechnięta/ zaspokojona, albo żona zadowolona, bo mąż nie wraca spięty do domu) , dotąd uprawiane w ukryciu nagle zostanie wyciągnięte na światło dzienne.

Może się zbytnio na ten wymiar serialu  uwrażliwiłem, może to wszystko przypadki, ale nie zauważyłem żadnego odcinka, w którym nie doszłoby do przestępstwa. Żadnego takiego: nuda, skoki narciarskie w TV, albo upał i ksiądz w majtasach.

To pozytywny aspekt działań księdza Mateusza: pomaga, doradza, wyjaśnia, nakłania do przyznania się, stwarza pozytywny klimat. Ja jednak oczekiwałbym raczej wyjaśnienia tego, co dzieje się z wikarym? Ta sytuacja trwa od ładnych paru lat, a o wikarym cicho sza. Nie upomina się o to biskup, a widują się często, nie pyta gosposia ani policja. Rozważam kilka powodów/ wyjaśnień tej sytuacji.

Być może Mateusz jest tu za karę sam. Pokutuje.

Albo wikary jest, ale trzymają go w ukryciu jak pokraka. I robią z nim różne dziwne rzeczy, niektóre bezbolesne, wszyscy, którzy powinni by o niego pytać, korzystają z jego wdzięków.  Ten gruby policjant, biskup, komendant, gosposia. I organista też.

Albo wikary jest, ale po przybyciu na parafię, zdezerterował, zbiegł do miasta i tam organizuje opozycyjną parafię. Albo lenistwo albo głęboka konspiracja, bo o jakiś akcjach na ten temat jednak nic nie wiadomo.

Albo wikary jest lotnym wikarym, cały czas w terenie, może też po to, by nie być zbyt blisko szefa. Nie ma go jednak i już.

Oglądając ten serial odnoszę wrażenie, że w tym słodkim opakowaniu umieszczono mroczne treści. Ze ktoś przesłodził. Bardzo.

Ah, jeszcze i ten rower. Czemuż to ksiądz Mateusz nie porusza się samochodem? Albo motocyklem, by być bardziej młodzieżowy? Czyżby po pijanemu rozjechał swego wikarego, w efekcie czego stracił prawo jazdy i teraz samotrzeć za to pokutuje? A na miejsce wikarego brak chętnych, bo wszyscy potencjalni o tym wiedzą? I wszyscy się boją, wolą jechać na misję do Somalii albo Sudanu niż trafić na parafię do Sandomierza?