Ten/ta list/a (patrz tytuł) - to i list do "Niego", i lista zapytań, i wiersz - 5 w jednym. Mam poważne wątpliwości, ergo estas et ergo sum.

Nasz osobisty wewnętrzny świat stwarzamy, zadając SOBIE takie a nie inne pytania.

Można go kreować np. tak: - Co ugotować na obiad?

Ale można też inaczej: - Co zrobić, żeby liryczny adresat listu (i odbiorca listy zapytań) przyszedł... i został?

pytam więc jestem

/"Cogito - ergo sum." Kartezjusz/

więc jesteś

(patrz ostatnie wersy)

Tak jak najuprzejmiej, jak się da najuprzejmiej. Tu mi normalnie romansem, z przeproszeniem, pachnie. A przecież wiadomo, że po drugiej stronie stoi ktoś. I on jest inny, niż by się chciało. Więc te pytania nie są do niego. A idą w świat. Jeśli kiedyś ludzie nauczą się zadawać pytania, to świat który znamy się skończy. I zacznie się nowy świat. W którym ludzie będą zadawali pytania, a inni ludzie będą na nie odpowiadać.

Tak się dzieje, kiedy gruszki rosną obok bananów.
Sad mieni się kolorami, owoce nabierają kolorów i wtedy przychodzi czas na żniwa.

Zasapałem się latając po piętrach…
Dziwne. Kiedyś windy były w czteropiętrowych bloczkach, a teraz nawet wieżowce ośmiopiętrowe budują bez windy…
Trzeba się nasapać, ale najczęściej inkognito haha
Pozdrowienia od Knedelka. :)