Go to commentsOdpowiadając Noblistce w sprawie duszy
Text 6 of 7 from volume: Wiersze okolicznościowe
Author
Genrepoetry
Formblank verse
Date added2019-10-10
Linguistic correctness
Text quality
Views850

Nie wszystko

można udowodnić

ale można być  

przekonanym

nie szkodząc nikomu

i sobie też. 

Jestem przekonany

że mam duszę

to ona domaga się

abym nie był

ani maszyną

ani dzikusem

a więc kim?

Na to pytanie

ona nie odpowiada

ale podpowiada mi

jak mam żyć

aby nie grzęznąć

tylko unosić się.


Janusz Jóżef Adamczyk

  Contents of volume
Comments (3)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Każdy pisarz-noblista (patrz tytuł wiersza) ma INNY patent na własną twórczość - i jej olśniewające nakładami upublicznienie.

Co najważniejsze,

żaden/żadna z nich nie formułuje gotowych odpowiedzi, bo nigdy nie byli i nie będą oni prorokami.

Wszyscy natomiast - WSZYSCY oni co do jednej/jednego - stawiają Czytelnikowi p y t a n i a. To dlatego ich czytamy, żeby je usłyszeć i się nad nimi głęboko zastanowić
avatar
Jestem przekonany,
że mam duszę,
bo to ona domaga się,
żebym nie był
ani maszyną,
ni dzikusem...
a więc kim?

(cytuję z pamięci)

Jakbyś jednak nie patrzył, tzw. dzikus duchowo przerasta jednak o głowę każdego cywilizowanego kulturalnego średniego Europejczyka: zna nazwy i właściwości wszystkich roślin oraz zwierząt, jest świetnym nawigatorem, potrafi przetrwać w ekstremalnych warunkach tam, gdzie my giniemy jak te muchy, zna się na astronomii i pogodzie, ma milion pożytecznych umiejętności, jest zdrowy na ciele i umyśle, żyje z Naturą w ścisłej symbiozie - i w swoim świecie jest baaaardzo skuteczny
avatar
Postawić pytania, nie sugerując odpowiedzi ale skonstruować je tak aby pójść za tokiem myślenia pytającego. Może to zagmatwane ale wszak o to chodzi. A czy się ugrzęźnie czy unosi...zależy wciąż od nas -
Czyś Noblista czyś dzikus. Serdeczności :)
© 2010-2016 by Creative Media