Nie jestem ósmym cudem świata,

nie spełniam cudzych oczekiwań.

Nieidealna, lecz prawdziwa -

żywy organizm, nie makata,

posąg, obrazek, dzieło sztuki...

Mam wady, blizny, palę szlugi.

Kimś, kim nie jestem, być nie zdołam.

Szczęścia nie znajdziesz,

chcąc mnie zmieniać.

Na nic krytyka i ocena.

Raz bywam smutna, raz wesoła,

zła, dobra, średnia... Nie podołam

spełniać wymogów, postulatów.

Szkoda zachodu i atłasu.

Chcesz zmieniać, zmień się,

wzorze cnót.

Spojrzałeś w lustro? Co w nim? Cud?