Tak się czuję

że jest mi bez różnicy

co się ze mną dzieje

i będzie się oj będzie

jak dla kogo dziać i działo.

Z tym że ja już wiem

że gdzie jak gdzie ale tutaj

psa się tak nie traktuje

jak chorego który

(co się będzie zabijał)

nie grzeszy wdzięcznością

a to już nie uchodzi

bo nie po to ktoś jest kimś

żeby tego nie docenić

a co dopiero lekceważyć.

No to mam za swoje –

ale i tak to przeboleję

albo nie przeżyję.