nie jestem głuchy na prośby 

ból świadomości istnienia 

wkłuł się cierniem w czaszkę

uwierają pamiętniki 

w duszy piekło

blisko twojej serdeczności

zsyłam w garści okruchy miłości

powiedz mi że trwale ty

wyprostuję myśli na kowadle życia

oddech ciężki miarowy 

wytrzymać się da

wyobraziłem sobie parę chwil 

motyle wśród kwiatów dnia

nie pozwól przebywać gdzieś duchem 

samotnej nocy 

roznieś krople wiary uspokoję żądze