***

mieszkający na wzgórzach torreador

kochający smak tequili

wypaloną od słońca ziemię

wykruszone od wiatru skały

przybywających znikąd

szukających wytchnienia

czarnych i białych

inaczej prosi o cud

mamrotanie w trzeźwości

na nic się zda

jeśli monsun

przybędzie w te strony

tak twierdzi

Manejo z La Manchy

medytuje w ciszy

i święci miejsca

w których pochował zbłąkanych i chorych

robi w sercu miejsce dla sierot

i dla tych których już nie wskrzesi

nawet smak tequili

dlaczego  umarli bez przerwy gadają

zapytał pustej butelki

Manejo z La Manchy

usłyszał coś w rodzaju -

bo znają twoją historię

i nie widzą różnicy

pomiędzy

rzeczywistością a fantazją

nie żyje ten co się nie myli-

kto to powiedział?

zapytał Manejo

przyjaciela i Boga

wsparcie miało smak

tequili