Lustro

Na niebie księżyc

Odbija światło słońca

Niosąc radość ziemi nocą

A na ulicy sędziowie palą świeczkę

Niezdolne być lustrem

Dla światła swojej Ojczyzny

W lustrze

Szlachetny dar srebra

Błyszczy cnotą

Daleko mu od próżności

Samozwańczej kasty

Ubranej

W kwiat samostanowienia