Po trudach dnia

Przeminęła noc i sen odchodzi w knieje

Wschodzące słońce do świata się śmieje

Znak to - trzeba miotłę czarownic odrzucić

I snom splendor dnia rzeczywisty wrócić

Być może wspólnie przybędziemy do źródła

Choć nie łatwo trafić przez zamęt świata

Wszak nie należy sensu tracić przez sidła

Przez ciernie do gwiazd, miłość całość splata

Kiedy po trudach dnia spoczniemy nad wodą

Z promieniem słońca zaglądniemy w głębię

Nie jest tak trudno zapoznać się z urodą

Ukształtowaną przez decyzje władne