W zaułkach codziennych trosk

W zakamarkach ludzkich spraw

Kładą się cienie

Biegnące przed chybotliwą

Latarnią marzeń

Broniąc przed koszmarem

Pijanych złudzeń

Oddzielając od

Przebrzmiałych zdarzeń

Z lat przeżytych marnie

Zaburzenie powraca

W refleksach nadchodzących dni

W odbiciach i okruchach wrażeń