nie wrzucaj chleba do kosza  

bo będziesz Go szukał  

świat się skurczył a zło zakwitło

w sercu ziarno miłości usycha  

woda życia zatruła sumienia  

wymierają nadzieje na lepsze

dni płynął szybciej niż zwykle  

udajemy że się kochamy  

noce mokre od  braku sensu

zatapiam się w sobie jak ołów  

paruję w przestrzeń która niknie  

umieram tutaj na nieurodzaju