Ale...

zawsze może być jeszcze gorzej

??

Dlatego każdego dnia dzię-kuj-my w pokorze za to, co jest. Biologia

/której ukoronowaniem na szczycie piramidy pokarmowej jest Człowiek/

- z jej krwiożerczością, ułomnościami duszy, upiornym starzeniem się i śmiercią -


nie musi nam się podobać.

Ona J E S T

Kosmiczne mentalne rozproszenie

(patrz tekst i tytuły)

"zawieszenie" w świecie /bezsensownych w swej rozsypce/ nic nieznaczących pojęć i terminów

/dzień, ściany, frazes, bezczynność, filiżanka kawy, myśli, usta, ryba itd., itd./

- to przykład klinicznej afazji, w której twoja psyche nie znajduje niczego, na czym mogłaby się oprzeć.

Poczucie sensowności czegokolwiek /własnego życia, życia w ogóle/ bierze się z uporządkowania mowy ciała i języka - w tym słownika - którymi się posiłkujemy nie dla zabicia czasu, nie dla fanaberii,

a

dla satysfakcjonujących relacji z innymi ludźmi

zabawa w głuchy telefon
przysparza przyjaciół na drugiej półkuli

(vide bezsens tej zabawy, która wyklucza jakąkolwiek więź, bo co nam po takiej przyjaźni, której wcale nie widać??)

Brak bliskości z najbliższymi, z ludźmi z sąsiedztwa, z kolegami ze szkoły, z pracy - to zatrważające signum temporis naszych czasów