– Bierz przybory i pisz dalej, pisarzu. Natomiast moje dobra królewskie w prowincji…

– Panie. – Perdikkas poruszył się niespokojnie i wszedł w słowo monarsze. – Cóż tobie zostanie? Prawie wszystkie dobra królewskie ofiarowujesz przed wyprawą swoim przyjaciołom. Przyjaciołom, ale to nie królowie. Do czego wrócisz? A twoja rodzina? Cóż zatrzymasz dla siebie?

– Nadzieję.