Telefon

Zbliżyliśmy się  do telefonu

Przywiązaliśmy się do smartfona

Z sumieniem twardym jak kamień

Wyrzuci z gościnności, ze spotkań

Na ustach maska

Przy uchu twardy metal.

Tu słowa: żywe, a może nie żywe

Przekute w elektryczny impuls

Biegną w eterze jak suche liście

Gnane ostrym jesiennym wiatrem

I próżno szukać iskierki miłości

Wypalone ognisko jest tylko potwierdzeniem

Wyrachowanych obliczeń

W sedno słuchawek wkrada się obcy głos

Przypominający o potrzebie opłaty

I próżno szukać żywego serca

- oto ktoś podsłuchuje rozmowę

Oto ujawnia się wyrachowana przebiegłość

Zbliżyliśmy się do telefonu

- czy zbliżyliśmy się do człowieka?

Ukrywając prawdziwe oblicze za maską