Pomnik anonimowego bohatera Text 1 of 13 from volume: Perły i kamienie
| Author | |
| Genre | poetry |
| Form | poem / poetic tale |
| Date added | 2020-10-31 |
| Linguistic correctness | |
| Text quality | |
| Views | 784 |
Pomnik bezimiennego bohatera
Zwykłego szarego obywatela
Tym, którym tablic nie chcą już stawiać
Tym, których czynów nie wolno wymawiać
Tym, których karci się, że to za mało
Tym, których miano się nie ostało
Dla tych, dzięki którym jeszcze żyjemy
Dla bohatera, o którym nie wiemy
Dla tego, o którym nikt nie pamięta
Dla żywych, aby była to zachęta
Wędrowcze, w pamięć słowa te sobie wkuj
Kiedyś ten pomnik może być także twój
new texts
ratings: perfect / excellent
Serdecznie :)
ratings: perfect / excellent
- dla nas? dla nich?? -
pociecha, że ten pomnik (patrz temat i jego rozwinięcie) to grób n i e z n a n e g o bohatera, poety czy żołnierza??
Pomnik anonimowego kogokolwiek /rolnika, rybaka, strażaka, nauczyciela, Matki-Polki itd./ - to odwieczna gra na nieutulonym żalu, bo przecież przez to, żeśmy go Im wystawili, ci bezimienni wcale NIE ZNIKNĘLI!
Przeciwnie: w każdym pokoleniu rodzą się kolejni!
Anonimowość - to zła karma, która niczego poza żalem i uczuciem niesprawiedliwości nie buduje
(patrz pointa)
Tylko... kogo taka perspektywa uszczęśliwia??