Dzień Zaduszny

Trze­ba o nich pamiętać   

Bo pragną naszego westchnienia   

W nim żywy płomień znicza   

prosto w serce niesie olśnienia   

Taki płomień anielski

Świtaniem życia się uśmiecha   

Tuli w woal ojcowski

W nim lśni zwycięska wiary cecha

Tak święte obcowanie

Ma obraz chusty Weroniki

W niej miłość i kochanie

Ścielą integracji strumyki