Go to comments'za smutek mój...'
Text 104 of 163 from volume: Powierszam tobie
Author
Genrepoetry
Formpoem / poetic tale
Date added2020-11-22
Linguistic correctness
Text quality
Views1025

i cóż że jesień

rozedrgane bure kałuże

łechce lodowaty dotyk


roznegliżowane konary


nie to żeby melancholię

na margines wypędzać

dumania i zadumki

wlepić w szybę


trzeba zgrabiać zjesiennienie

grabiejące z zimna palce

w rękawiczki jak w ramiona kochanka

szczelnie utulić


zabełtać w głowie

pamięcią wiosennej burzy

zaciągnąć zasłony

w kolorowe kwiaty


pstrokaty

jesienny pragmatyzm





  Contents of volume
Comments (13)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Pstrokaty, jesienny i... piękny.
Szalikowo-rękawiczkowa jesień jest przecież piękna, bo zimno równoważą nm piękne kolory jesieni i nastrój, który nas "melancholi", rozkleja i każe wspominać młodzieńcze ciepełko... jak kołderkę, którą można przykryć smutne myśli i poszukać dla siebie świata, który nas ukryje w wierszach, zdjęciach i nauczy żyć o każdej porze roku i cieszyć się każdym oddechem, krokiem i uśmiechem spod maseczki, bo nawet oczami można się do siebie śmiać... i przyjmować podobne uśmiechy.

Przesyłam do Gruszkolandii moc ciepłych słów/
W Gruszkolandii nie ma czasu, ani miejsca na... Smutkolandię. :)
avatar
Nie smutkować - jesiennować.
avatar
Wierszyk ma ok 10 lat, staruszek. :) Ale melancholia przybywa do Gruszkolandii każdego roku, kiedy już drzewa świecą golizną, a chmury szarzeją i płaczą. I kiedy ciemno, gdy wychodzę do pracy, i gdy z niej wracam.
Cóż, jestem z tych, którym wystarczyłyby 2 pory roku - wiosna i lato. :)
Zatem: oby do wiosny!
avatar
Polacy to naród odwiecznych antylop-nomadów - tam dobrze, gdzie ich nie ma
avatar
Tytuł wiersza to cytat znanej w latach 70-tych piosenki Marka Grechuty, która zaczynała się od słów

Za smutek mój i pani wdzięk
Ofiarowałem pani pęk
Różowych melancholii

(tekst Tad. Nowak, muzyka Jan Kanty Pawluśkiewicz)
avatar
Toż dałam cudzysłów w tytule (skrypt przetwarza w tytule na apostrofy), trudno nie znać tego cytatu, chyba wszyscy go znają.

Pozdrawiam
avatar
Gross Czytelników na publixo.com

- a to do nich zwracamy się w swoich komentarzach /bo nie do Autora przecież!/ -

to młodzi ludzie, którzy o Grechucie /per saldo/ niczego nie wiedzą.

To im wyjaśniam, skąd ten cudzysłów w tytule pięknego tego jesiennego wiersza
avatar
Ok, ok, ale myślę, że i młodzież piszaca jest z dorobkiem Grechuty zaznajomiona, zwłaszcza z tymi najbardziej popularnymi utworami. W każdym razie mam taką nadzieję.
avatar
Tak. "Będzie lepiej, tylko lepiej..." /MIYO/
avatar
Dziękuję, Tsmat. :)
avatar
W dużo szerszym, metaforycznym sensie

bohaterka /nie mylić z podmiotem lirycznym!/ nostalgicznego tego wiersza

wielotwarza jesień

jest tutaj t a k ż e jesienią życia.

Co zrobić, żebyś

na swoje stare lata

coraz bardziej kostniejąc i zastygając

poczuł się chociaż odrobinę, ciutkę-ciuteczkę do-piesz-czo-ny

??

To taaaaaaaaaaakie proste!

zaciągnąć zasłony
w kolorowe kwiaty

(patrz porada godna mędrców)

Czy wystarczy
renty starczej
w samotności,
gdy ci łupie
w kręgosłupie,
w każdej łamie kości?
avatar
W Polsce dzisiaj 2/3 Polaków - to seniorzy,

którzy żyją w 4 ścianach swoich pustelni

/bo dzieci i wnuki na zmywakach w Londynie/

skazani na niewydolną służbę zdrowia

i

SIEBIE
avatar
I skąd tu do kaduka! ten tytułowy smutek, skoro każdy dziadek i każda stara byle babka nad Wisłą co roku "dostaje" trzynastkę i czternastkę

??

J A K czytać to,
Co - choć czytelne -
Nieczytelne
Nawet w okularach?!
© 2010-2016 by Creative Media